Μενού Κλείσιμο

Ρύπανση στο Αιγαίο: Η στρατηγική των μηδενικών αποβλήτων

Τη σημασία των διακρατικών συνεργασιών στο κομμάτι της αντιμετώπισης της θαλάσσιας ρύπανσης ανέδειξε η εκδήλωση της «Αντιγόνης» με τίτλο «Ρύπανση στο Αιγαίο» που πραγματοποιήθηκε χθες στο πλαίσιο του έργου Zero Waste Strategy: Methods and Implementation in Black Sea Basin”.

Τους συμμετέχοντες καλωσόρισε ο εκπρόσωπος της Διαχειριστικής Αρχής INTERREG και Εθνικό Σημείο Επαφής για το Πρόγραμμα Black Sea Basin 2014-2020 Δημήτρης Λιάτσης ο οποίος σημείωσε ότι η Ελλάδα δίνει μεγάλη σημασία στο συγκεκριμένο πρόγραμμα καθώς μας φέρνει κοντά με τρίτες χώρες που δεν είναι μέλη της ΕΕ.

Όπως φάνηκε από τα στοιχεία που κατέθεσαν οι ομιλητές που πήραν το λόγο μετά την παρουσίαση του έργου από την Δρ. Νατάσα Κιοραποστόλου, η ρύπανση που αφορά τόσο στο κομμάτι της ραδιενέργειας όσο και στα πλαστικά δεν σταματά στα γεωγραφικά όρια των χωρών που την προκαλούν αλλά κατευθύνεται από τις κλειστές λεκάνες στις ανοιχτές θάλασσες.

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της «Αντιγόνης» καθηγητής ΑΠΘ Αλέκος Γεωργόπουλος το 2050 η μάζα των πλαστικών στις θάλασσες θα ξεπεράσει τη μάζα των ψαριών!

Ο κ. Γεωργόπουλος μίλησε για τους κινδύνους που κρύβουν για την ανθρώπινη υγεία τα μικροπλαστικά, τα πλαστικά δηλαδή που θρυμματίζονται σε πολυάριθμα μικρά και μικροσκοπικά κομμάτια και τα οποία όπως έχει αποδειχθεί αποτελούν τροφή για τα ψάρια και μέσω της διατροφικής αλυσίδας καταλήγουν στον άνθρωπο.

Στην εισήγηση του Μιχάλη Τρεμόπουλου υπήρχαν αναλυτικά στοιχεία για τη ρύπανση από ραδιενεργά απόβλητα στο Αιγαίο, με προέλευση τα ποτάμια που εκβάλλουν στη Μαύρη Θάλασσα και τα πυρηνικά εργοστάσια που χρησιμοποιούν τα νερά τους για ψύξη ή από το Τσερνόμπιλ.

Ο αντιπρόεδρος της «Αντιγόνης», επικεφαλής της αυτοδιοικητικής κίνησης «Οικολογία – Αλληλεγγύη» και δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης έκανε λόγο για ένα «καλά κρυμμένο μυστικό» και πρόσθεσε ότι σύμφωνα με παλαιότερες έρευνες η ραδιενέργεια στο Αιγαίο είναι πολλαπλάσια από ότι στο Ιόνιο.

Από την πλευρά της η Ρωξάνη Ναασάν Άγα – Σπυριδοπούλου, από την οργάνωση iSea και υπεύθυνη του Fishing For Litter (Ψαρεύοντας απορρίμματα) παρουσίασε εντυπωσιακά στοιχεία που προκύπτουν από το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Μόνο τέσσερα αλιευτικά σκάφη από τη Θεσσαλονίκη που συμμετέχουν στο πρόγραμμα «ψάρεψαν» μέσα στο 2020 τρεις τόνους απορριμμάτων!

Όπως ανέφερε μάλιστα η κ. Ναασάν Άγα – Σπυριδοπούλου στα απορρίμματα που έχουν μείνει για καιρό στη θάλασσα δεν μπορεί να γίνει ανακύκλωση ακόμη και αν συλλεχθούν και για το λόγο αυτό η στρατηγική των μηδενικών αποβλήτων (Zero Waste) είναι η πιο αποτελεσματική.

Τη διαπίστωση αυτή επανέλαβε με ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα η επόμενη ομιλήτρια.

Η Χριστίνα Κονταξή, επιστήμονας της Θάλασσας αναφέρθηκε σε πείραμα που έκανε μαζί με συνεργάτες της στο πλαίσιο του οποίου συγκεντρώθηκαν 260 κιλά απορριμμάτων από τη θάλασσα.

Στη συνέχεια αυτή η ποσότητα οδηγήθηκε σε μονάδα ανακύκλωσης. Όπως είπε η κ. Κονταξή, 100 κιλά δεν αναγνωρίστηκαν από τα μηχανήματα καθώς μετά την παραμονή στη θάλασσα μετατράπηκαν από ανακυκλώσιμο υλικό σε υπολείμματα…

Στις πηγές ρύπανσης στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας αναφέρθηκαν τέλος οι εκπαιδεύτριες του έργου Zerowaste Τάνια- Μαρία Γκουζούμα και Αθηνά Μοτσιοπούλου επικαλούμενες στοιχεία που έχουν συλλέξει από οι εταίρου του έργου από την Τουρκία, την Ουκρανία και τη Βουλγαρία.

Οι δυο εκπαιδεύτριες παρουσίασαν τις βασικές αιτίες υποβάθμισης της Μαύρης Θάλασσας η οποία δέχεται νερό από μεγάλα ποτάμια που διατρέχουν 17 χώρες.

Μεταξύ αυτών είναι ο ευτροφισμός που προκαλείται από τα λιπάσματα και από τα βιομηχανικά και οικιακά λύματα και η πετρελαϊκή ρύπανση καθώς όπως είπαν κάθε χρόνο 95.000 τόνοι πετρελαϊκών αποβλήτων καταλήγουν σε αυτή τη θαλάσσια λεκάνη.

Να σημειωθεί ότι το “ZeroWasteBSB” που αφορά τη στρατηγική μηδενικών αποβλήτων αποτελεί κομμάτι του προγράμματος «Joint Operational Programme Black Sea Basin 2014-2020», το οποίο συγχρηματοδοτείται από την ΕΕ μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Γειτονίας (ΕΝΙ-European Neighbourhood Instrument) και από τις συμμετέχουσες χώρες: Αρμενία, Βουλγαρία, Γεωργία, Ελλάδα, Δημοκρατία της Μολδαβίας, Ρουμανία, Τουρκία και Ουκρανία.